Jeszcze nie dokończyłam ręcznego przenoszenia bloga na nowy adres, ale – przyznam – trochę mnie to znudziło, więc dzisiaj „świeży” wpis.
Szczerze mówiąc planowałam inny temat – pracuję nad innym wpisem – ale okoliczności skłoniły mnie do małej zmiany planów. Kilka dni temu zobaczyłam pierwszy raz od bardzo, bardzo dawna testament wspólny. I co? Przykrość dla klienta.
Testament wspólny jest NIEWAŻNY i nic się na to nie da poradzić. Nieważne, czy to testament własnoręczny, czy notarialny (choć w ogóle nie zakładam, że jakikolwiek notariusz mógłby taki testament sporządzić!). Jest nieważny – koniec, kropka. Żeby testament był ważny i odniósł zamierzony przez spadkodawcę skutek musi być sporządzony i podpisany przez jedną osobę. Inaczej mówiąc: jedna osoba = jeden testament. To oczywiście nie jedyny wymóg testamentu, ale – można powiedzieć – dość podstawowy.
Jeżeli Ty (lub Twoi krewni) chcesz spisać, lub spisałeś testament wspólnie z inną osobą (w praktyce najczęściej można spotkać testamenty pisane wspólnie przez małżonków), to sporządź go jeszcze raz. Może mieć taką samą treść, ale musisz się na nim podpisać wyłącznie Ty. Współtwórca testamentu wspólnego może zrobić to samo (to już jego decyzja). Taki testament – o ile spełnia wszystkie wymogi formalne testamentu – będzie ważny i spełni swoją rolę po śmierci spadkodawcy, a przecież o to właśnie chodzi.
Dzień dobry!
Witam,
mam pytanie a propos testamentu w norwegii czy jesli malzonkowie dziedzicza wzajemnie ale jesli umra jednoczesnie np. wypadku a chca w efekcie koncowym przepisac na organizacje charytatywna ale nie bedea w stanie wiec jak to zapisac w testamencie i czy musza byc podpisani w testamencie 2 swiadkowie, ze ktos jest w pelni swiadomy?
Niestety nie znam się na prawie norweskim, jeżeli takowe (a tak wynika z pytania) miałoby być właściwe. Konieczne jest uzyskanie porady na miejscu w Norwegii.